Persoonlijke onderzoeksvragen
vormen de basis voor een individueel traject
Met coaching biedt het iLo een informele maar gedegen manier van begeleiding tijdens leer- en ervaringsprocessen van professionalisering en specialisatie in de eigen beroepspraktijk.
Naar aanleiding van de onderzoeksvragen van de deelnemer wordt een programma samengesteld. Dat kan door leden van het iLo team worden begeleid maar het kan ook zijn dat we lichtontwerpers of vormgevers uit ons netwerk inschakelen.
Coachingstrajecten worden in overleg met de deelnemer individueel uitgewerkt. Afhankelijk van de persoonlijke onderzoeksvragen wordt bepaald hoe lang een coachingstraject zal duren en wat de kosten zijn.
Het kan gaan om begeleiding en feedback voor een lopend project, een research onderzoek of voorbereiding voor nieuwe projecten. Maar ook techniek research om nieuwe artistieke ideeën vorm te geven. Of experimenteren met nieuwe technologie. Bij alles staat je persoonlijke ontwikkeling centraal.
Soms kan een coachingsvraag ook leiden tot een specifiek ontwikkelde workshop voor meerdere mensen. Met andere woorden er is veel mogelijk bij het iLo.
Meer informatie coaching trajecten
Voor meer informatie over iLo coachings trajecten en wat dat voor jou zou kunnen betekenen kun je contact opnemen met Isabel Nielen, te bereiken via Isabel@lichtontwerpen.nl of via mob: 06-42121962
Kennisdelen en kennisoverdracht
Het iLo is een plek waar je vragen kunt stellen en onderzoek kunt doen zonder afgerekend te worden. Dit is voor ons een belangrijk aspect, kennisoverdracht en kennisdelen gaat niet zonder vertrouwen. Pas als je hebt erkend dat je bepaalde dingen niet weet begin je met het bijleren.
Geschiedenis coaching
In 2007 richtte Henk van der Geest het instituut Lichtontwerpen op. In een artikel in Zichtlijnen lichtte hij toe wat voor hem de aanleiding was. Hij zag niet voldoende ‘nieuwe aanwas van lichtontwerpers’. Wat hij wel zag waren ‘de jongens’ die zich verstopten achter hun lichtcomputer, hun lichtstanden programmeerden en dat lichtontwerp noemden. ‘Maar licht ontwerpen is heel wat meer dan dat,’ zegt hij.
Als ervaren ontwerper maakte hij zich zorgen over de ontwikkeling van de inhoudelijk-artistieke kant van zijn vak. Dat bracht hem ertoe het iLo op te richten. ‘Wij willen een plek creëren waar we op hoog artistiek niveau met elkaar praten over licht.’ Zelf begon hij zijn carrière in het theater en leerde het vak met vallen en opstaan. Maar hij leerde ook om voortdurend over de grenzen heen te kijken. ‘Dat doen we met het iLo ook. We verbreden onze blik naar lichtontwerp voor musea, architectuur en de openbare ruimte, al blijft theater met haar vertellende kant, dramaturgie en psychologie wel een voortdurende inspiratiebron.’
“Techniek kun je overal leren“
Speerpunt van het iLo was het coachen van jonge lichtontwerpers die met een eigen praktijk begonnen zijn. De eigen opdrachten en persoonlijke ontwikkeling waren daarbij het uitgangspunt. Het iLo wilde de deelnemer helpen om zich verder zakelijk en artistiek te ontwikkelen en door te groeien naar een ontwerper die inhoudelijk kan meedenken in het artistieke team: een regisseur aanvullen vanuit de discipline licht, overbrengen waarom juist dít ontwerp is bedacht voor deze opdracht.
Het iLo is er niet om de technische kant te behandelen. ‘Techniek kun je overal leren,’ volgens Isabel Nielen, sinds het begin coördinator en tevens coach en persoonlijke mentor van de deelnemers. Het ging iLo er juist om het gat te dichten tussen de technische kant en het inhoudelijk uitwerken van lichtconcepten, dat is waar de markt behoefte aan heeft.
De huidige lichtinnovaties heeft het iLo heeft altijd bekeken vanuit hun artistieke toepasbaarheid.’ De manier waarop dat gebeurt is ‘van meester op leerling.’ Lichtontwerpers en andere experts hebben steeds hun kennis en ervaring overgedragen over op de jongere generatie.
Die opzet, plus de kleinschaligheid en de onafhankelijke positie die het instituut altijd in heeft genomen, maken het iLo tot een uniek initiatief. De achterliggende visie was altijd dat een beginnend lichtontwerper dit coachingstraject kan zien als een carrièreboost. Voor alle deelnemers heeft het hun netwerk verbreed en ervaring opgeleverd in disciplines zoals architectuur en openbare ruimte.
Traject
Het coachingstraject begon steevast met een periode waarin de deelnemer opschrijft welk onderzoek hij of zij wil doen en in welke richting hij of zij zich verder wil ontwikkelen. Deze periode kan wel drie maanden duren en legt de basis voor de rest van het traject.
Een deelnemer heeft bijvoorbeeld onderzoek gedaan naar de rol van daglicht in de architectuur en was benieuwd waarom lichtontwerpers in het algemeen wel mogen nadenken over het licht in de architectuur als het buiten donker is, maar er niet bij worden gevraagd voor de overgang van daglicht naar kunstlicht. Dat gaat fundamenteel over de vraag wat lichtontwerpen inhoudt en wat een lichtontwerper feitelijk doet. In het onderzoek wordt zo een eigen visie ontwikkeld.
Ondersteuning
Het iLo helpt de deelnemers bij de uitwerking en formulering van hun onderzoeksvragen en de invulling binnen een coachingstraject. Op deze manier maakt iedere deelnemer zijn eigen ontwikkelingsplan. De omschrijving vormde vaak ook de basis van een subsidieaanvraag bij het fonds BVBK (Beeldende Kunsten, Vormgeving en Bouwkunst). De uiteindelijke resultaten van het coachingstraject worden vastgelegd in een verslag dat diende als verantwoording voor het fonds. Subsidiëring van het coachingstraject was nodig omdat de deelnemer in deze periode minder kan werken, dus ook minder inkomsten heeft. Daarnaast vraagt het iLo een bijdrage, want het wordt zelf niet gesubsidieerd.
Deze coaching duurde in principe twee jaar. Maandelijks was er een coachingsgesprek met Isabel Nielen. Zij begeleidde de voortgang van het onderzoek en inventariseerde de wensen van de deelnemers. Ook zocht zij de juiste coach die de deelnemer kon begeleiden bij de eigen opdrachten en kon begeleiden bij experimenten in het schaaltheater (een 1:4 of 1:6) op het iLo. Die ruimte was daarvoor zeven dagen per week beschikbaar.
Naast deze persoonlijke coaching was er op maandagen een gezamenlijk programma van workshops, expertgesprekken, excursies en presentaties van eigen werk. Hierin ging het enerzijds om de zakelijke en communicatieve kant van de ontwerppraktijk, anderzijds om verdieping in het eigen ontwerpproces. De onderwerpen strekten zich uit van Lichtontwerpen voor architectuur tot social media en netwerkstrategie of personal branding.
Workshops
Omdat het iLo onafhankelijk en kleinschalig opereert kon het de onderwerpen snel en flexibel afstemmen op de behoefte van de deelnemers. Sommige workshops en lezingen stonden tegen betaling open voor niet-deelnemers, wat een kleine extra bron van inkomsten is. Naast dit alles voerde het iLo ook eigen projecten uit met de deelnemers. Zo was in de gemeente Apeldoorn in 2010 een straat volledig met ledlicht uitgelicht. De deelname aan de Christmas Canal Parade in Amsterdam was een ander voorbeeld. En voor de Tolhuistuin in Amsterdam Noord, waar het iLo gevestigd was, hadden twee deelnemers een masterplan verlichting gemaakt.
Ook gaf het iLo workshops lichtontwerp aan studenten van de Reinwardt Academie, los van het coachingstraject. Ook technici en belichters van de theaters waren altijd doelgroep voor dit soort aangepaste cursussen. Technici die zich meer specialiseren zullen eerder werk blijven houden, was de gedachte. Verder wilde het iLo vooral een open platform zijn voor de gemeenschap van lichtontwerpers. Regelmatig werden daarom iLo knallers georganiseerd: presentaties of lezingen waar iedere lichtontwerper welkom is om mee te praten over het vak.
Gecoachte deelnemers
“ Ben anders naar licht en lichtontwerpen gaan kijken”